In 1591 werd door Tsaar Fjodor Iwanowitz het regiment der Oeral Kozakken opgericht. Dit regiment ruiters vormde niet alleen een gevechtseenheid, maar diende ook als garde eskadron van de Tsaar. De Oeral Kozakken, geliefd vanwege hun welluidende zang, waren dikwijls aanwezig bij festiviteiten van de Tsaar en zijn grootvorsten, waar ze triomfen vierden door uitvoeringen van Byzantijnse gezangen en Russische Kozakkenliederen. Het regiment was operationeel tot 1917, het jaar van de omwenteling naar een socialistisch regime. Na de daarop volgende burgeroorlog vluchtten vele kozakken naar West Europa.

In 1924 richtte de oud-kozak Andrej Scholuch (zie foto) in Parijs het Oeral Kozakkenkoor op. Dit koor boekte, met name in Duitsland, grote successen. Toen evenwel het koor met uitsterven werd bedreigd werd er nieuw leven ingeblazen door Nicolaj Romanowitz Bessalov, die het koor in 1974 voortzette in Nederland en alle rechten van het oorspronkelijke regiment officieel overgedragen kreeg van Scholuch. Daardoor is het Oeral Kozakkenkoor gerechtigd tot het voeren van het regimentswapen. Na het overlijden van Bessalov in 1978 en Scholuch in 1979 heeft het koor, steeds onder deskundige leiding en gesteund door bekwame adviseurs, de kwaliteit hoog gehouden. Van 1993 tot 2023 was Gregor Bak, die reeds tien jaar als repetitor en later als tweede dirigent aan het koor verbonden was, dirigent van het koor. Heden ten dage wordt het koor door de van Oorsprong Oekraïense pianiste en dirigente Oksana Kryuchkova geleid.

Het uit ca. 30 mannen bestaande koor krijgt in binnen- en buitenland een steeds grotere bekendheid en heeft verschillende radio- en televisieoptredens verzorgd.